Како и секој ден, така и овој ден почна..со блага меланхолија потопена од есента во мене и околу мене...сè си врви по некаков си веќе определен тек...нежно ги газам жолтите лисја за да не им предизвикам поголема болка од онаа што ја имаат...онака распослани на ладниот тротоар... и чувствувам како да газам по нечија душа...или тоа е мојата, рефлектирана во овие немоќни лисја..
Во мене парадираат секакви желби, фантазии, кои ме носат онаму каде што е радоста,онаму каде што сè е возможно и мило...
Полека се одминувам со случајните минувачи и се обидувам да им ги прочитам приказните во очите, кои тие вешто ги кријат!!

"Prayer takes place where heart speaks to heart; that is where the heart of God is united with heart that prays. Thus knowing God becomes loving God, just as being known by God is being loved by God".
Henri Nouwen

Обид!

Во своите монолози вешто ги прикриваше грубостите што ја опкружуваа наоѓајќи утеха во самата сила на постоењето..но, не беше доволно...и’ требаше повеќе, многу повеќе отколку што замислуваше..
и’ бегаа спомените што ги чуваше длабоко скриени во нејзината потсвест...полека стануваа бледи и осамени...
Често разговарајќи со својата осаменост, покриена со заборавот на времето, иташе кон надежта која ветуваше нешто сосема поинакво, нешто цврсто и сигурно... а безбројните патокази ја збунуваа...плашливо погледнуваше..секој миг очекувајќи дека ќе го види знакот што толку и’ беше потребен...

In memoriam

....Засекогаш ќе остане единствен...

...Поглед кон небото...облаците мирно пловат по небескиот свод...
... ме прават љубоморна...
...ме предизвикуваат....
...ме занемуваат...
...ме смеат...

Приказни...

Минатото се повторува, а јас ја посакувам иднината...барам ли премногу?
Скок во времето исполнето со очекувања што ме преплашуваат...
Ја совладувам сопствената збунетост и продолжувам...во правец...непознат!

Допри го мојот свет со твоите солзи...
да ја почувствувам горчината што ја насетувам...
во твоите очи...

Осаменоста демне...и ме проголтува
големото ехо на извиците во...
аголот на тишината...

Пред мене...хоризонт...
од илјада милји...
чекорам цврсто...и знам ме...
следиш!

Ако сведнам понекогаш глава

Кога веќе сме кај поезијата, еве нешто од Ацо Шопов, еден од моите омилени македонски поети:

Ако сведнам понекогаш глава
понекогаш ако паднам в очај
и во мртви зеници се јават
мртва тага и злослутен сјај-
о, не мисли осамен да си!
Радост носам исто како и ти-
тоа само ко ехо се гласи
некој спомен од детските дни.
И не иди, не теши ме милно,
само ќе мине овој облак лош
и очите ќе ми светнат силно,
окапени во смеа и дожд.

Желба ми е Боже....Да бидам во постојана свесност за тоа дека Ти се грижиш, ме разбираш, ме сакаш... Мислата за Тебе да биде длабоко вкоренета во моето битисување и да престојува таму со силен ритам на постојана живост...

Roland Garros 2007

Во тек е тенискиот турнирот Roland Garros 2007 во Париз. Му посакувам на мојот омилен тенисер Roger Federer да ја освои титулата и на овој турнир. Доколку ја освои, тогаш ќе ги има сите четири Grand титули и ќе биде меѓу ретките тенисери кои ги имаат освоено сите четири. Има многу да се каже за Federer, одличните познавачи сметаат дека тој е еден од најдобрите тенисери во историјата на тенисот, движењата се речиси доведени до совршенство, неверојатна концентрација, упорност... доволно е да се следи неговата игра и да се заклучи дека е неверојатен талент!

The Good or The Best?

As soon as you begin to live the life of faith in God, fascinating and physically gratifying possibilities will open up before you. These things are yours by right, but if you are living the life of faith you will exercise your right to waive your rights, and let God make your choice for you. God sometimes allows you to get into a place of testing where your own welfare would be the appropriate thing to consider, if you were not living the life of faith. But if you are, you will joyfully waive your right and allow God to make your choice for you. This is the discipline God uses to transform the natural into the spiritual through obedience to His voice.
Whenever our right becomes the guiding factor of our lives, it dulls our spiritual insight. The greatest enemy of the life of faith in God is not sin, but good choices which are not quite good enough. The good is always the enemy of the best. In this passage, it would seem that the wisest thing in the world for Abram to do would be to choose. It was his right, and the people around him would consider him to be a fool for not choosing.
Many of us do not continue to grow spiritually because we prefer to choose on the basis of our rights, instead of relying on God to make the choice for us. We have to learn to walk according to the standard which has its eyes focused on God. And God says to us, as He did to Abram, ". . . walk before Me. . ." ( Genesis 17:1 ).

Влегувам тивко..
насетувам некој ме следи..
Бродот во шише..
плови во место и..
собира спомени..

Допир на рамото..
треперам од помислата дека си..
ти толку близу..
Смрзнат поглед реди зборови...
Во тишината...

Ветрот ги собира...
раштрканите мисли...
ги врамува...деновите...
што се закануваат...
Недостигаш само ти....
во овој миг!

Поглед во себеси...

Во последно време како да сум во постојано трагање по вистински мисли, правилни мисли...мисли што ќе Му бидат угодни на Бог, трагам, а всушност водам војна со мисли силни како река, мисли исполнети со сомнеж, каење...што ќе беше ако беше...и се прашувам дали престојувам во сегашноста или сум закопана некаде во минатото.... ’рти копнеж за нешто повозвишено, поопипливо, пореално, нешто за што можам да се задржам!!
Тешко го голтам впечатокот од хероите на моето време кои оставаат длабока трага или подобро речено копнеж да се досегне предизвикот за многу повеќе... зашто тоа “многу повеќе“ постои, го има во сечие срце, во секое искрено суштествување...
Во секој агол мотиви и начини за повеќе...да се изберат вистинските е вештина!!
Многу брзо ме задушува монотонијата на нештата, редење на моментите....понекогаш толку добро познати, научени на памет... и сакам да ги сменам работите, повторно да бидам своја, незапирлива и полна со страст... и најискрено, верувам дека тоа е можно...искра надеж во сивилото што е толку присутно...во моментот!!

Галерија

Кога нема што да кажеш, стави слики.....

Мојата рана поезија!

Остани...
Ти што следиш бесконечни ѕвезди
Одмори се за миг...
Уморно бледо лице
чита смрт
во долината на мечтите..

Остани...
во мигот на бесконечниот простор...
на времето
Тешки камења лежат во долината на мечтите...
се тркалаат оставајќи трага..
на уморното бледо лице
што чита смрт..

14.12.1995 г.

Квечерина
го покрива градот...
со вечно спокојство...
Немирно си поигрува
исконската надеж со црвените рози
забодени во градската ограда...
Слушајќи ја приказната разлеана во неповрат.

Осамени камења покрај патот..
жежок асфалт, мирис на катран
под прозорецот на вечната младост..
Бесмртност во блиската далечина..
Бесмртност во реалната вистина...

04.04.1996 г.

И така...

Чекам автобус...број 19...седнувам покрај прозорецот...отворам книга и се нурнувам во нечиј имагинарн свет...лицата се менуваат и ме одминуваат...и јас ги одминувам...ги бројам чекорите до мојата крајна дестинација....ги бројам скалите...и пред мене врата...влегувам и седнувам за миг...да, да уште еден ден...се надевам различен....водата се топли...мммм...ми се пие кафе! Тивко време со мојот Бог...убавина...предизвик...тишина...топлина во срцето!!
Вести...нови и стари...го одвлекуваат моето внимание....не долго...Блогови...нови и стари .... ме смеат, ме замислуваат...
Разговор....работа....разговор...гости...пошта...одбројување на последните минути....чекам автобус...број..кој ќе дојде...конечно дома...ммм...мириса на убаво јадење...потоа одмор...го набљудувам прекрасното небо....ветување мир...спокојство....височини...исполнетост....комплетност!!

Rock fest

Rock fest 2007; club "Castro"

Vanity fair - neverojatno impresivno...nemam zborovi!!

One can give without loving, but one cannot love without giving - Amy Carmichael

Искуство што не се заборава!!

Поинаков ден..

Убавина и смеа...

Различност што му годи на срцето..

Студенило што топли..

И искуство што не се заборава...

Молитва на срцето..

Ние сме поканети да имаме длабока интимна врска со Бог Таткото...охрабрени сме да бидеме во Божјата прегратка и да ги примиме Неговите љубов, утеха, исцеление и сила. Можеме да се смееме, можеме да плачеме слободно и отворено. Можеме да бидеме прегрнати и да најдеме утеха во Неговите прегратки. Што е молитва на срцето? Светиот Дух се моли во нас. Преку Светиот Дух сме ставени во длабока интимност каде што стануваме „како мирна вода која совршено го рефлектира сонцето“. Начинот на доаѓање во молитвата на срцето е единствено преку љубов.
Жан Николас Гру рекол: „Срцето е тоа што се моли, Бог го слуша гласот на срцето и на срцето му одговара. Молитвата на срцето е „Аба“ молитва.
Тогаш да Му дозволиме на Бог да го слуша нашето срце!!

The Determination to Serve

Jesus also said, "Yet I am among you as the One who serves" (Luke 22:27). Paul’s idea of service was the same as our Lord’s— ". . . ourselves your bondservants for Jesus’ sake" ( 2 Corinthians 4:5 ). We somehow have the idea that a person called to the ministry is called to be different and above other people. But according to Jesus Christ, he is called to be a "doormat" for others— called to be their spiritual leader, but never their superior. Paul said, "I know how to be abased . . ." (Philippians 4:12 ). Paul’s idea of service was to pour his life out to the last drop for others. And whether he received praise or blame made no difference. As long as there was one human being who did not know Jesus, Paul felt a debt of service to that person until he did come to know Him. But the chief motivation behind Paul’s service was not love for others but love for his Lord. If our devotion is to the cause of humanity, we will be quickly defeated and broken-hearted, since we will often be confronted with a great deal of ingratitude from other people. But if we are motivated by our love for God, no amount of ingratitude will be able to hinder us from serving one another.
Paul’s understanding of how Christ had dealt with him is the secret behind his determination to serve others. "I was formerly a blasphemer, a persecutor, and an insolent man . . ." ( 1 Timothy 1:13 ). In other words, no matter how badly others may have treated Paul, they could never have treated him with the same degree of spite and hatred with which he had treated Jesus Christ. Once we realize that Jesus has served us even to the depths of our meagerness, our selfishness, and our sin, nothing we encounter from others will be able to exhaust our determination to serve others for His sake.
by Oswald Chambers

Нашиот Луна парк

Скопје, седумдесеттите, Луна парк, “Долго топло лето“, Славе Димитров, осумдесеттите, Луна парк, Лева патика, диско, деведесеттите, Луна парк, мини-голф терени, летно кино, Мекдоналд, нов милениум, Луна парк, мобилни телефони, интернет, ноќни клубови, компјутери, плазма-телевизори...

И се’ се менува само Луна паркот останува....

Навистина намам коментар (како што ќе каже еден мој пријател)!!

Неколку закони....Марфиеви и други..

Коит-Марфиевиот закон за силата на негативниот пристап

• Невозможно е оптимистот да биде пријатно изненаден.

Четврти Фортингамов закон

• Итноста е обратно пропорционална на важноста.

Луисов закон

• Колку и долго или напорно нешто да си барал по дуќаните, откако тоа ќе го купиш, тоа истото се ќе се појави поевтино на некоја распродажба.

Етереовото забележување

• Другата редица се движи побрзо.

Запов закон

• Постојат две нешта на земјата кои се универзални: водород и глупост.

Закон за доаѓање

• Кој живее најблиску доаѓа последен.

Законот на Витен

• Кога и да ги потсечеш ноктите, ќе ти притребаат еден час подоцна.

Оливеров закон

• Искуство е нешто кое го стекнуваш кога веќе не ти треба.

Законот на Боклејг

• Кој последен се смее-не го разбрал вицот.

Советот на Еделстајн

• Не се грижи што мислат другите за тебе. Тие се презафатени со грижата што ти мислиш за нив.

Тесеов закон

• Колку помек леб, толку потврд путер

Патонов закон

• Подобро добар план денес отколку совршен план утре.

Втор закон на Ван Рој

• Ако знаеш да разликуваш добар од лош совет, тогаш совет не ти треба.

Првиот дебатен закон

• Никогаш не се расправај со будала-луѓето можеби нема да ја видат разликата.

Првото правило на историјата

• Историјата не се повторува-историчарите едноставно се повторуваат меѓусебно.

Бартова дистинкција

• Постојат два вида луѓе: оние што ги делат луѓето на два вида и тие што тоа не го прават.

КОЛОРИУМ

Кое е вистинското лице на желбата..
Што може да не’ скроти во оваа џунгла од страсти..
Кој ја препознава слабоста што е толку вешто скриена во нас...
Знаци на напнатост читам ... насекаде... и се обидувам да ги занемарам... се обидувам да заминам храбро...но чувствувам ме следат...близу се тие...демнат од секој агол... мислите што ме кршат и ме оставаат да венам ..
Се топам како восок од силната агонија...повторно се случува и повторно се прашувам „зошто“ ...
мигови на искреност и мигови на изговор, мигови на вистина и мигови на лага ја трчаат трката....
се соочувам со погледите што ме задушуваат....однатре...оган и вода за секој од нив..
Камена плоча го покрива отворот ..... и толку ...забранет влез!

"Those who hope in the Lord will renew their strength. They will soar on wings like eagles; They will run and not grow weary, they will walk and not grow faint." Isaiah 40:31

Meditating on this verse, the words of God can sink into our hearts and give us life and refresh us to carry on in our journey.

Enjoying the scenery

"The earth is full of the goodness of the Lord" Psalm 33:5

Every day has moments worth savoring and enjoying to the fullest. It may take some effort to search out those moments, but the reward is a sense of enriched meaning in life, which is in turn, motivating and satisfying.

Harol V. Melchert once said:
"Live your life each day as you would climb a mountain. An occasional glance toward the summit keeps the goal in mind, but many beautiful scenes are to be observed from each new vantage point. Climb slowly, steadily, enjoying each passing moment; and the view from the summit will serve as a fitting climax for the journey".

God's creation is all around us ..... take time today to enjoy what God has done and is doing! You'll enjoy what you are doing more!!

Breaking into..

Every time you are in conflict with someone, want to hurt them, gossip about them, or avoid them, but instead go to them and seek reconciliation and forgiveness-The kingdom is breaking into this world..Every time you have a chunk of money and decide to give sacrificially to somebody who is hungry or homeless or poor-The kingdom is breaking into this world...Anytime someone has an addiction and wants to partner with God so much that they're willing to stop hiding, acknowledge the truth, and get help from a loving community-The kingdom is breaking into the world...Every time you love, every time you include someone who's lonely, every time you encourage someone who's defeated, every time you challenge somebody who's wandering off the path, every time you serve the under-resourced-It is a sign that the kingdom is once more breaking into the world.....

One passage from the book "God is closer than you think" by John Ortberg

Vanity fair

Ова се фотографии од мојот омилен бенд...пред некое време имав повторно можност да ги слушам, се разбира во живо, и можам да кажам, субјективно или не, независно како ќе се перципира, дека музиката што ја прават е полна со динамика, сурова енергичност и ритам што не те остава рамнодушен....текстовите се силни и длабоки, дефинитивно можат да те замислат за струењето на животот во ова време....пулсираат со живост и пркос (во смисла на смелост да се пренесе она што длабоко се чувствува)...

Им посакувам да ги досегнат височините.....

Special people

Special people are those who have the ability to share their lives with others...
They are honest in word and deed, they are sincere and compassionate, and they always make sure that love is a part of everything.... they truly makes a beautiful difference in this world....

Неискажано ехо...

Во миговите кога копнеам да го споделам мојот внатрешен немир, не наоѓам никој...како токму ова смрзнато време да ги врамило сите во еден простор...невидлив, силен, отуѓен од мене...од моето постоење...А внатре...необично однесување спротивно на природната спонтаност што се раѓа кога сум во свет полн со рационалности, јасности и силна стегнатост! И немост...зборови што толку јасно ги слушам...прават конфузна бучава во мојава глава..им отстапувам место и се прашувам зошто се толку силни, опипливи под моиве прсти...честопати во мојата зачуденост за она што е пред мене се кријам во целосното воодушевување за она што мојот ум сака да го досегне... и повторно неуспех.. и повторно сум во кожурец...скриена од милионите гласови...
И во потрагата по мислите што вешто бегаат се загубив во пелтечењето на мојата душа...забележав немо провлекување низ моиве гради...бодеж што ми откри две страни од себеси...првата спирално извртена и загубена и втората, прецизна со јасна насока во времето што се ближи....и продолжувам повторно со надеж...