Кога веќе сме кај поезијата, еве нешто од Ацо Шопов, еден од моите омилени македонски поети:
Ако сведнам понекогаш глава
понекогаш ако паднам в очај
и во мртви зеници се јават
мртва тага и злослутен сјај-
о, не мисли осамен да си!
Радост носам исто како и ти-
тоа само ко ехо се гласи
некој спомен од детските дни.
И не иди, не теши ме милно,
само ќе мине овој облак лош
и очите ќе ми светнат силно,
окапени во смеа и дожд.
5 comments:
dearest!
you have been in my thoughts!
and I was so sorry I couldnt make it to macedonia with niina and gaby! I pray Jesus would bring me there to see you all soon!
take care, hugs!
Navistina,navistina ubavo,ama sakam da procitam uste nesto tvoe.
lele kolku ubavo...stvarno mnogu mi se sviga...bas kako za mene...:)
pisi nesto novo,ubava devojko..;)..gledas tenis?...jas gledav na telma,posto tuka nema kablovska..stvarno Federer go tepal Safin??...a jas toa da ne go vidam..uhhh...steta..:)..bas ke bese interesno
Devojce, izvonredna pesna
Post a Comment